Over Fiona
Ik ben net als jij moeder van een kieskeurige eter.
Mijn dochter is een eigenwijze peuter die het liefst doet waar ze zelf zin in heeft. Toch helpt ze inmiddels vol enthousiasme mee in de keuken en roept ze regelmatig: “Ik wil proeven, mama!” (ook de rauwe sperziebonen ja – iew!). Aan tafel schuift ze vrolijk aan, want eten is bij ons vooral gezellig en leuk.
Als kindervoedingscoach help ik jou om te begrijpen welk eetgedrag je van je kind kunt verwachten, wat je het beste kunt doen of zeggen, én wat jij zelf kunt doen. Het is makkelijk om niets te doen en af te wachten, maar als je zelf niets verandert, zal de situatie ook niet veranderen.
Stap voor stap transformeren we jouw dwarse eter (of eigenlijk niet-eter) in een nieuwsgierige proever en zorgen we ervoor dat jullie weer ontspannen en met plezier aan tafel zitten. Want geloof me, ook bij jullie is dat mogelijk!
De kans dat jouw kind kieskeuriger wordt, is groter dan dat het vanzelf overgaat.
Hoe langer je wacht met het creëren van een ontspannen sfeer rondom eten, hoe moeilijker het voor je kind wordt om nieuwe dingen te proberen en een gezonde relatie met eten op te bouwen. En juist die gezonde relatie is wat jij je kind wilt meegeven, omdat ze daar hun hele leven profijt van hebben.
Klinkt allemaal heel makkelijk, toch?
Geloof me, ik weet hoe moeilijk het is. Het niet willen eten maakte me radeloos en onzeker. De strijd begon al bij het ontbijt, en ik was in mijn hoofd alleen nog maar bezig met eten – of beter gezegd, met het niet eten.
Ik dacht zeker te weten dat ik alles al geprobeerd had, maar niets werkte. Ik deed lief, werd boos, zorgde dat er altijd iets op tafel stond dat ze kende, probeerde haar om te kopen met toetjes, snoepjes en schermtijd… En uiteindelijk smeerde ik maar weer die boterham. 1-0 voor Maud. Maar zonder eten naar bed gaan was met haar stofwisselingsziekte, MCADD, gewoon geen optie.
Er moest iets veranderen, en ik wist dat die verantwoordelijkheid bij mij lag. Ik besloot een opleiding te volgen tot kindervoedingscoach, om te leren wat ze écht nodig heeft en hoe ik haar beter kan begeleiden bij het leren eten. Ik had tenslotte ook geduld gehad toen ze leerde kruipen, lopen en praten – waarom dan niet bij het leren eten?
Ik nam haar helemaal mee terug naar de basis en begon opnieuw. Stap voor stap. En met succes!
Door te leren wat ik kon verwachten en hoe ik daarop kon reageren, pakte ik de regie terug.
Tegelijkertijd kreeg zij steeds meer vertrouwen. Er kwam weer plezier aan tafel, en juist die ontspanning deed wonderen. Mijn dwarse, eigenwijze peuter begon uit zichzelf te proeven – zonder dat ik daar enige moeite voor hoefde te doen.
En dat gevoel, die opluchting… Dat gun ik jou ook!
Mijn Missie
Het is mijn missie om drukke ouders te leren hoe ze de regie terugkrijgen tijdens het eetproces van hun kinderen en, nog belangrijker, hoe ze opnieuw vertrouwen kunnen opbouwen. Eten hoort een moment te zijn van verbinding, plezier en groei – niet van strijd of onzekerheid.
Ik geloof dat een positieve ervaring met eten niet alleen bijdraagt aan de groei en ontwikkeling van een kind, maar ook aan hun zelfvertrouwen en het helpen voorkomen van eetstoornissen, emotie-eten en een verstoord zelfbeeld op latere leeftijd.
Jij verdient het om je kind met geduld en vertrouwen te ondersteunen, en ieder kind verdient een gezonde relatie met eten waar ze hun hele leven profijt van hebben. Samen kunnen we ervoor zorgen dat eten weer gezellig wordt, voor jou én je gezin.